ในวันที่ 27 เมษายน 2523 ในครั้งนั้นพระคณาจารย์พระป่ากัมมัฏฐานสายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต ได้รับอาราธนาจากทางสำนักพระราชวัง ทั้งหมดจำนวน 5 รูปด้วยกัน ได้แก่คือ พระอาจารย์บุญมา ฐิตเปโม, พระอาจารย์วัน อุตฺตโม, พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ, พระอาจารย์สิงห์ทอง ธมฺมวโร และพระอาจารย์สุพัฒน์ สุขกาโม
หลังจากรับนิมนต์พระคณาจารย์ทั้งหมดจึงได้ไปรวมกันที่จังหวัดอุดรธานี เพื่อขึ้นเครื่องบินเที่ยวบิน TG 231 อุดรธานี-กรุงเทพฯ ซึ่งเป็นเครื่องบิน 2 ใบพัด รุ่น HS-748 รหัส HS-THB บินออกจากท่าอากาศยานอุดรธานี จะไปลงที่ท่าอากาศยานดอนเมือง เพราะลูกศิษย์ลูกหาต้องการถวายความสะดวกและความรวดเร็วในการเดินทาง 
ครั้นเมื่อเครื่องบินมาถึงท้องนาทุ่งรังสิต เขตหมู่ที่ 4 ตำบลคลองสี่ อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี เหลือระยะทางอีเพียงประมาณ 20 กิโลเมตรเศษ เครื่องบินได้ตั้งลำและลดเพดานบินเพื่อเตรียมลงสู่สนาม แต่เนื่องจากเครื่องบินได้ประสบพายุหมุน ประกอบกับมีพายุฝนตกลงมาอย่างหนัก มีลมกระโชกแรง เกินที่นักบินจะควบคุมเครื่องให้ลงจอดได้อย่างปลอดภัย สุดท้ายจึงเสียการควบคุมตกลงมากระแทกกับพื้นดินบนท้องนาทุ่งรังสิต ทำให้ผู้โดยสารบนเครื่องจำนวน 53 คน เสียชีวิตไปถึง 40 คน อุบัติเหตุเครื่องบินตกในครั้งนั้นเป็นเหตุทำให้ พระคณาจารย์ทั้ง 5 รูป ได้ถึงแก่มรณภาพลงพร้อมกันกับผู้โดยสารอีกเป็นจำนวนมาก เมื่อเวลาประมาณ 14.00 นาฬิกา มีผู้ที่รอดชีวิตอย่างปาฏิหาริย์จากเหตุการณ์ดังกล่าวเพียง 13 คนเท่านั้นส่วนใหญ่เป็นผู้ที่นั่งทางส่วนท้ายของเครื่องบิน เพราะส่วนหางของเครื่องบินยังอยู่ในสภาพดี และหนึ่งในนั้นคือ นายสมพร กลิ่นพงศา ผู้ว่าราชการจังหวัดหนองคายในขณะนั้น ส่วนอีกคนนั้น คือ นายศักดา อัครเมธาทิพย์ อดีตผู้บัญชาการเรือนจำหนองคาย ก่อนขึ้นเครื่องได้ไปนมัสการ หลวงพ่อพระใส พร้อมทั้งเช่าบูชาวัตถุมงคล และพระบูชาขนาดหน้าตัก 5 นิ้วนำติดตัวขึ้นเครื่องมาด้วย และอีกหลายคนที่รอดตายอย่งเหลือเชื่อนี้ ก็มีพระรุ่นนี้อาราธนาติดตัวอยู่เช่นกัน จากประสบการณ์เฉียดตายในครั้งนี้